Cando pechamos a porta...
Dentro, descansa, o cheiro dun bico, o sorriso dunha aperta, unha palabra esquecida
unha idea adherida na parede, unha bágoa transformada en oceano...
Un pensamento que non atopa o camiño,
un sentimento que busca incansablemente repouso.
Voces, xa durmidas, ou non?
Un espazo, a vida nel contida... obxectos: un violín, unha póla, un anaco de papel,
un sobre sen sinal...
Un espazo en construcción, unha vida que se constrúe...
Pechamos a porta... un espazo sen vida
A vida aprehendida entre catro paredes
PAUSA
Un espazo de VIDA
No hay comentarios:
Publicar un comentario