-Que me gustan los cuentos.
-Me lee cuentos papá en el sofá.
-A mí me gusta que me lea sentados en el suelo. Bueno, al
lado del sofá pero delante.
-Y a mí, porque mi papá lee el cuento con una voz muy gorda
que me hace reír.
-A mí me gusta que mi mamá me lea cuentos en la cama, porque
la quiero mucho y nos abrazamos.
-Sí, yo y a veces nos hacemos cosquillas, ja ja . Pero solo
si no es muy tarde, porque hay que descansar, claro.
-A mí, me gusta que me lea papá y mamá en la cama, porque me
rebozo en la cama y me quedo muy a gustito.
-Que a mí me gusta que me lean cuentos porque me gustan las
historias.
-Sí a mi también, las de piratas.
-Y a mí, y también las de lobos.
-A mí, me gustan los cuentos que me ponen contenta y los de
lobos no me ponen contenta.
-A mí, tampoco porque me dan miedo y luego tengo “pesiadillas”.
-Yo también, un día un cuento me dio miedo y dormí con mi
papá y mi mamá.
-A mí, me gustan todos los cuentos porque yo nunca tengo
miedo.
-Que a mí me gustan los cuentos de la biblioteca.
-Sí y a mí, y yo un día fui a una “bidioteca” muy grande que
estaba más lejos y tenía muchos cuentos.
-Yo también voy a una “bidioteca” y vi a unos chicos que
hacen teatro y que también, me dejan cuentos.
Tivemos que escoller entre uns cantos contos que collemos da biblio. Non foi tarefa doada. Pero logo, pasamos un día moi especial xogando con eles.
Coma sempre, nos esperaba na biblioteca da escola e alí fomos. Estivemos escoitando o conto que trouxo "Non fai falta a voz". Fixemos todo o propuña o conto.
Pero tamén, escoitamos o encargo que nos traía o noso coelliño. Preparar un agasallo cunha xirafa, para levarllo aos amigos e amigas do CEIP Paraixal, co conto que nos lera a nos.
E puxémonos a facer o encargo, uns cadros con xirafas de plastelina.Coma sempre, uns artístas. Quedaron Preciosos!!!
Logo, abrimos o agasallo que sempre nos trae Pilú Pilú... "Gusanitos!!!", para degustalos.
Pasamos a xogar con outro conto titulado "Paixariña de papel". Escollido porque moitos o teñen en casa e: "ese es muy fácil de leer, yo me lo sé de memoria".
E rematamos co conto "Vaya rabieta". Algún xa o coñecía, pero moitos escollérono porque pensaban que era de monstruos... O certo é que foi toda unha sorpresa. Estivemos falando das nosas rabietas, de como nos sentimos, de como nos poñemos, o que facemos, etc. E sacamos as nosa rabia pola boca, para que todos a puideran ver.
Logo, rompimos a nosa rabia en anacos...
E construimos "unha rabieta buena". Entre todos e todas fixemos un monstruo de la rabia bueno e contento. Que non vai descolocar cousas senon colocalas. Que non vai enfadar aos demáis, senon a facerlles rír. Que non vai estragar as cousas, senon arranxalas, etc. Aproveitamos para traballar algúns contrarios e falar de que conductas son correctas e cales incorrectas, e por que. Menuda reflexión e menudos propósitos para o futuro!!!
E así de chula quedou o noso "MONSTRO DA RABIA BO".
Un día máis, cheo de conversas, que nos permitiron compartir experiencias e vivencias propias, e tamén, coñecernos un pouco máis.
No hay comentarios:
Publicar un comentario