martes, 30 de mayo de 2017

A Gael gústanlle os contos!!!

Hoxe vivimos moitas aventuras co mundo dos contos, grazas a Gael. Comprobamos que hai moitíísimos, por que cada un de nos coñece uns diferentes e non deixabamos de contar historias de contos que vimos algún día. E que é moi difícil pensar nun que nos guste máis que outro.
-Que me gustan los cuentos.
-Me lee cuentos papá en el sofá.
-A mí me gusta que me lea sentados en el suelo. Bueno, al lado del sofá pero delante.
-Y a mí, porque mi papá lee el cuento con una voz muy gorda que me hace reír.
-A mí me gusta que mi mamá me lea cuentos en la cama, porque la quiero mucho y nos abrazamos.
-Sí, yo y a veces nos hacemos cosquillas, ja ja . Pero solo si no es muy tarde, porque hay que descansar, claro.
-A mí, me gusta que me lea papá y mamá en la cama, porque me rebozo en la cama y me quedo muy a gustito.
-Que a mí me gusta que me lean cuentos porque me gustan las historias.
-Sí a mi también, las de piratas.
-Y a mí, y también las de lobos.
-A mí, me gustan los cuentos que me ponen contenta y los de lobos no me ponen contenta.
-A mí, tampoco porque me dan miedo y luego tengo “pesiadillas”.
-Yo también, un día un cuento me dio miedo y dormí con mi papá y mi mamá.
-A mí, me gustan todos los cuentos porque yo nunca tengo miedo.
-Que a mí me gustan los cuentos de la biblioteca.
-Sí y a mí, y yo un día fui a una “bidioteca” muy grande que estaba más lejos y tenía muchos cuentos.
-Yo también voy a una “bidioteca” y vi a unos chicos que hacen teatro y que también, me dejan cuentos.
Tivemos que escoller entre uns cantos contos que collemos da biblio. Non foi tarefa doada. Pero logo, pasamos un día moi especial xogando con eles. 

 Comezamos interpretando, averiguando, lendo a carta que nos deixou hoxe Pilú Pilú. O noso coelliño viaxeiro enterouse que era o día dos contos... e non podía faltar.
Coma sempre, nos esperaba na biblioteca da escola e alí fomos. Estivemos escoitando o conto que trouxo "Non fai falta a voz". Fixemos todo o propuña o conto.
Pero tamén, escoitamos o encargo que nos traía o noso coelliño. Preparar un agasallo cunha xirafa, para levarllo aos amigos e amigas do CEIP Paraixal, co conto que nos lera a nos.
E puxémonos a facer o encargo, uns cadros con xirafas de plastelina.


 Coma sempre, uns artístas. Quedaron Preciosos!!!

  Logo, abrimos o agasallo que sempre nos trae Pilú Pilú... "Gusanitos!!!", para degustalos.
 Pasamos a xogar con outro conto titulado "Paixariña de papel". Escollido porque moitos o teñen en casa e: "ese es muy fácil de leer, yo me lo sé de memoria".

 E rematamos co conto "Vaya rabieta". Algún xa o coñecía, pero moitos escollérono porque pensaban que era de monstruos... O certo é que foi toda unha sorpresa. Estivemos falando das nosas rabietas, de como nos sentimos, de como nos poñemos, o que facemos, etc. E sacamos as nosa rabia pola boca, para que todos a puideran ver.

 Logo, rompimos a nosa rabia en anacos...

 E construimos "unha rabieta buena". Entre todos e todas fixemos un monstruo de la rabia bueno e contento. Que non vai descolocar cousas senon colocalas. Que non vai enfadar aos demáis, senon a facerlles rír. Que non vai estragar as cousas, senon arranxalas, etc. Aproveitamos para traballar algúns contrarios e falar de que conductas son correctas e cales incorrectas, e por que. Menuda reflexión e menudos propósitos para o futuro!!!

 E así de chula quedou o noso "MONSTRO DA RABIA BO".
Un día máis, cheo de conversas, que nos permitiron compartir experiencias e vivencias propias, e tamén, coñecernos un pouco máis.

No hay comentarios:

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails