Despois de varios días con dous recipientes con auga (un con auga doce e outro con auga salgada) e as hipóteses previas do que ía pasar ("vaise pudrir", "non vai pasar nada", "vaise poñer de cor verde ou gris", "vai desaparecer"...), finalmente chegamos un día a clase e o prato amarelo estaba totalmente seco, mentres que no vermello había aínda un pouquiño de auga (pero menos da que botamos o primeiro día).
Así intentan explicar os koalas o que aconteceu:
No hay comentarios:
Publicar un comentario