Lois Pereiro naceu en Monforte de Lemos en 1958 e morreu na Coruña o 24 de maio de 1996.
Cando tiña 17 anos viaxóu a Madrid para continuar os seus estudos. Alí fundou xunto a Anton Patiño, Manuel Rivas e Xosé Manuel Pereiro, a revista Loia. De volta a Galicia, entrou en contato cun grupo de poetas entre os que figuraban escritores como Xavier Seoane, Francisco Salinas, Xulio Valcárcel ou Manuel Rivas. A súa obra figurou en varias antoloxías como De amor e desamor (1984) e De amor e desamor II (1985), e colaboróu activamente na revista Luzes de Galiza, onde se publicarían en 1997 os oito primeiros capítulos da súa novela inconclusa Naúfragos do Paraíso.
Publicóu dous poemarios en vida, Poemas 1981/1991 (1992) e Poesía última de amor e enfermidade (1995). Tra-la súa morte en 1996, Poemas para unha Loia, que recolle obras da súa etapa madrileña, publicadas na revista Loia, e que inclúe o ensaio Modesta proposición para renunciar a facer xirar a roda hidráulica dunha cíclica historia universal da infamia.
Enfermo de SIDA, Lois Pereiro faleceu el 24 de maio de 1996 por mor do envelenamento por aceite de colza desnaturalizado, o mesmo día que se soubo a sentenza.
Cando tiña 17 anos viaxóu a Madrid para continuar os seus estudos. Alí fundou xunto a Anton Patiño, Manuel Rivas e Xosé Manuel Pereiro, a revista Loia. De volta a Galicia, entrou en contato cun grupo de poetas entre os que figuraban escritores como Xavier Seoane, Francisco Salinas, Xulio Valcárcel ou Manuel Rivas. A súa obra figurou en varias antoloxías como De amor e desamor (1984) e De amor e desamor II (1985), e colaboróu activamente na revista Luzes de Galiza, onde se publicarían en 1997 os oito primeiros capítulos da súa novela inconclusa Naúfragos do Paraíso.
Publicóu dous poemarios en vida, Poemas 1981/1991 (1992) e Poesía última de amor e enfermidade (1995). Tra-la súa morte en 1996, Poemas para unha Loia, que recolle obras da súa etapa madrileña, publicadas na revista Loia, e que inclúe o ensaio Modesta proposición para renunciar a facer xirar a roda hidráulica dunha cíclica historia universal da infamia.
Enfermo de SIDA, Lois Pereiro faleceu el 24 de maio de 1996 por mor do envelenamento por aceite de colza desnaturalizado, o mesmo día que se soubo a sentenza.
No hay comentarios:
Publicar un comentario