lunes, 13 de octubre de 2008

CASTAÑA




Pois si, tedes razón, é unha sorte non ter que estudar o outono nos libros, senón vivilo directamente. No noso patio caen follas, as árbores teñen froitos, e máis cousas. E tendo en conta que estamos en Vigo, rodeados de asfalto, é unha experiencia moi rica. Casi tanto como as castañas, que como podedes comprobar nas fotos, son un éxito entre os nenos e nenas do noso cole. Como anécdota contareivos que cando Nelly veu por primeira vez ao cole, só sabía falar no idioma do seu pais, Ghana, e ¿sabedes cal foi a primeira palabra que aprendeu? Pois claro, CASTAÑA.



4 comentarios:

Anónimo dijo...

¡Cantas castañas tedes xa! ¡Qué sorte!

Por certo, estades guapísimos e moi maiores!!!

Biquiños!

Anónimo dijo...

Que emocionante ver que el blog sigue en marcha.
La verdad que da gusto tener un castaño tan sano, pero no os olvideis que también hay un nogal, que alguna que otra nuez va dando.

Fam. Valentina

cabritilla dijo...

Soy Tere, la mamá de Marta. Ya escribí alguna vez aqui.
¡Me parece precioso esa primera palabra "castaña" pronunciada por una boquita infantil extranjera. Yo tenía una boquita extranjera no tan infantil, pues ya eran dieciséis años, pero mi adorable tío Benigno, ese primer otoño en Vigo, nos llevó de paseo por la calle Príncipe, y aquel aromático cucurucho que quemaba mis manos, sigue dando calor a mi corazón. Un besito a tod@s. Tere

paula dijo...

Hola! Pase en mi blog, es un premio para ti!
Hasta pronto,
Paula

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails